dissabte, 26 de gener del 2008

Josep Serrano al Perdiguero


Aquesta, com altres fotos del blog, està tirada amb pel·licula de diapositives 'Sensia' i passada a digital mitjançan el format 'PhotoCD'.


Quins bons records aquells anys en que cada cap de setmana d'hivern queia un cim als nostres peus. El dia en que vaig fer aquesta foto vam pujar per la vall de Remunya i vam baixar per Lliterola. Just al coll on s'ajunten les dues valls en Josep Serrano ens va fer una demostració d'esquí extrem que vaig tenir la sort de poder capturar.

8 comentaris:

Le Mosquito ha dit...

Hola, Bufaforat:
No tenía nada que hacer, así que he visitado el blog de un impresentable que se hace llamar TreeHugger. No puedes imaginar qué fotografía ha publicado hoy. Se ve a una joven y a una criatura andando en un bosque. Una pena. La joven y el niño ni siquiera están centrados en la foto, si es que puede llamarse foto a toda una maraña de sombras. Una pena, ya digo.
Menos mal que he podido venir por aquí para respirar con una verdadera fotografía.
Gracias.

Nerim ha dit...

Una excelente fotografía, impresionante, hasta vértigo me ha dado con solo mirar la foto.
Tiene que ser una gozada saber y poder deslizarse por esas montañas tan empinadas.
Un abrazo

igniszz ha dit...

Així que tú ets dels que van ratllant la neu i els que pujem a peu ens trobem els allaus. Et posaré a la llista negra, amb els trialeros.

Qina foto! Quina enveja!

frikosal ha dit...

Una foto tremenda. Jo crec que es pot escanejar millor que amb el photo CD. Pero dona feina.

Anònim ha dit...

¡Hola, amiga
Te anuncio que has sido merecedora del GOLDEN BELLYBUTON AWARD
Ya puedes presumir desde hoy de un prestigioso y exclusivo galardón que sólo ha sido concedido a 1.678.594 bloggers en España.
¡Enhorabuena!

nomesploraria ha dit...

Josties quina enveja. Com m'agrada la neu.
A mi m'hagués agradat fer esquí de muntanya en lloc de les coses que vaig fer. Un dia t'ho explico.

Saluda de part meva a TreeH i al T. C. (torra collons)del Dr. Domingues de part meva, si els veus, clar

odette farrell ha dit...

Bufaforat,

Se dice que una persona puede medir su vida por el número de respiraciones....pero yo creo que la vida se mide por el número de veces que te quedas sin aliento.

Esta foto me dejó sin aliento.

katie ha dit...

wow - you really snapped this at just the right moment. i wish i could speak better spanish to know if this is a friend of yours or not - either way, they are GOOD! nice shot...